പ്രദീപം ആണ് മലയാളത്തിലെ ആദ്യസായാഹ്നപത്രം എന്നു വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. തെരുവത്ത് രാമന് അങ്ങനെ അവകാശപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിലും. അതൊരു പരീക്ഷണമായിരുന്നു. തെരുവത്തുരാമന്‍ എന്ന കര്‍മ്മയോഗിയുടെ പരീക്ഷണം.
സാമാന്യം കൊള്ളാവുന്ന വിദ്യാഭ്യാസവും സാമ്പത്തിക സ്ഥിതിയുമെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്ന തെരുവത്തു രാമന് സായാഹ്നപത്രം നടത്തുക എന്നത് ഒരു ദൗത്യമായിത്തന്നെ സ്വീകരിച്ച വ്യക്തിയാണ്. തൃശ്ശൂരില്‍ നിന്ന് ടെലഗ്രാഫ് എന്ന പത്രം 'ദി ഫസ്റ്റ് ഈവ്നിംഗ് ഡെയ്ലി ഇന്‍ മലയാളം' എന്നു ഇംഗ്ലീഷില്‍ മാസ്റ്റ്‌ഹെഡിന് താഴെ എഴുതിപ്പിടിപ്പിച്ച പത്രമാണ്. കെ.വി ഡാനിയല്‍ 1958-ലാണ് അത് ദിനപത്രമാകുന്നത്. ടെലഗ്രാഫ് ആഴ്ചപ്പതിപ്പായി 1955 മുതല്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട് എന്നതാവാം അവരുടെ അവകാശവാദത്തിനുള്ള ന്യായീകരണം.
അധ്യാപകവൃത്തിക്കിടെ പത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. 1938-ലാണ് ആദ്യമായി ഒരു പത്രം എഡിറ്റു ചെയ്യുന്നത്. 1940 കളില്‍ കോഴിക്കോട് നിന്നുതന്നെ 'കാഹളം'എന്നൊരു ദ്വൈവാരിക സ്വന്തമായി തുടങ്ങി. തെരുവത്ത് രാമന് പത്രാധിപരും സി.രവിവര്‍മ്മരാജ പബ്ലിഷറുമായിരുന്നു. കര്‍ഷകപ്രസ്ഥാനത്തെ സഹായിക്കുന്ന നിരവധി ലേഖനങ്ങള്‍ ഇതില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യസമരകാലത്ത് കാഹളത്തിലെഴുതിയ ഒരു മുഖപ്രസംഗത്തിന്റെ പേരില്‍ (മലബാര്‍ കര്‍ഷക സമരത്തെ ശക്തമായി അനുകൂലിച്ചെഴുതിയ മുഖപ്രസംഗം) പത്രാധിപരായ തെരുവത്ത് രാമനെ ആറുമാസം തടവു ശിക്ഷക്കു വിധിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പത്രവും പ്രസ്സും കണ്ടുകെട്ടി. പത്രം അച്ചടിച്ചിരുന്ന 'പ്രഭാതം' എന്ന പ്രസ്സ് ഇ.എം.എസ്സില്‍ നിന്നാണ് രാമന് വാങ്ങിയത്.
ജി. ശങ്കരക്കുറുപ്പ്, എസ്. കെ പൊറ്റക്കാട്, വയലാര്‍ രാമവര്‍മ്മ, എന്‍. വി കൃഷ്ണവാര്യര്‍, കെ. ദാമോദരന്‍ തുടങ്ങിയവരുടെ രചനകളാല്‍ സമ്പന്നമായിരുന്നു ഭാരതി. ഇത് എഡിറ്റുചെയ്യുന്ന കാലയളവില്‍ രസകരമായൊരു സംഭവമുണ്ടായി. ജി. ശങ്കരക്കുറുപ്പ് അതിലൊരു കവിത എഴുതി. ജിയുടെ ആശയത്തോട് യോജിക്കാന്‍ കഴിയാത്തതിനാല്‍ അതിനു ബദലായി 'ദേവി' എന്ന തൂലികാനാമത്തില്‍ തെരുവത്ത് രാമന് തന്നെ മറ്റൊരു കവിത പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ജി ക്ക് അത് അപനമാനമായിതോന്നി. കേസ്സുകൊടുത്തു. എന്നാല്‍ പ്രഥമ വിചാരണയില്‍ തന്നെ കേസ്സ് തള്ളിപ്പോയി.
ഒരു ദിനപത്രം തുടങ്ങണമെന്ന ശക്തമായ ചിന്തയില്‍ നിന്നാണ് പ്രദീപം എന്ന സായാഹ്നപത്രത്തിന്റെ പിറവി. ആദ്യ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രിസഭയിലെ അംഗമായിരുന്ന കെ. ആര്‍ ഗൗരിയമ്മയായിരുന്നു പ്രദീപത്തിന്റെ പ്രഥമ ലക്കം പുറത്തിറക്കിയത്.
ആരാണീ രാമദാസ് വൈദ്യന്‍..?
കോഴിക്കോട്ടുകാരുടെ മാത്രമല്ല, കേരളത്തിന്റെ തന്നെ അഭിനവ സഞ്ജയന്‍ എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാം ഈ വൈദ്യനെ! രോഗമുള്ളവരെ ചികിത്സിക്കുന്നതിനൊപ്പം രോഗാതുരമായ സമൂഹത്തെ ആക്ഷേപഹാസ്യത്തിന്റെ മേമ്പൊടി ചേര്‍ത്ത് ചിരിമരുന്നിലൂടെ ഭേദപ്പെടുത്തിയവന്‍ കെ.എം രാമദാസ് വൈദ്യര്‍ ഇന്നില്ല. അദ്ദേഹം വിടപറഞ്ഞിട്ട് 23 സംവത്സരമാകുന്നു. പൊതുജീവിതത്തിന്റെ നാട്യങ്ങളും പൊങ്ങച്ചങ്ങളും അടര്‍ത്തിമാറ്റി രാമനും വൈദ്യരും ജനങ്ങള്‍ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുക്കുകയായിരുന്നു. സാഹിത്യത്തില്‍ മഹാനായ സഞ്ജയന്‍ നിര്‍വഹിച്ച ദൗത്യം സാമൂഹികജീവിതത്തില്‍ ഏറ്റെടുത്തു നടപ്പാക്കുകയായിരുന്നു ഈ വിദ്വാന്മാര്‍.
അതേസമയം, സാഹിത്യത്തോടും സാഹിത്യകാരന്മാരോടും വൈദ്യര്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന ആദരവും സ്‌നേഹവും അനാദൃശ്യമായിരുന്നു. കോഴിക്കോട്ട് എത്തുന്ന എഴുത്തുകാരും കലാകാരന്മാരും രാമദാസ് വൈദ്യരുടെ ആതിഥ്യത്തിന്റെ മധുരം നുണയാതെ കടന്നുപോയിട്ടില്ല. വയലാര്‍, തകഴി, ബഷീര്‍, ഒ.വി വിജയന്‍, കാക്കനാടന്‍, വി.കെ.എന്‍. മലയാറ്റൂര്‍ രാമകൃഷ്ണന്‍, വി.ബി.സി നായര്‍, എം.വി ദേവന്‍, പുനത്തില്‍ കുഞ്ഞബ്ദുല്ല അങ്ങനെ ആ നിര നീളുകയാണ്. കോഴിക്കോട് റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷന് സമീപമുള്ള വൈദ്യരുടെ നീലഗിരി ലോഡ്ജ് സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ വിഹാരകേന്ദ്രമായിരുന്നു. 'നീലഗിരിയുടെ സഖികളെ....ജ്വാലാമുഖികളേ....' എന്ന പാട്ട് വയലാര്‍ എഴുതിയത് നീലഗിരി ലോഡ്ജിനെ ഓര്‍ത്തുകൊണ്ടാണെന്ന് രാമദാസ് വൈദ്യര്‍ പക്ഷം!.
തെരുവത്ത് രാമനും രാമദാസ് വൈദ്യനും സമൂഹം ആട്ടിത്തെളിയിക്കുന്ന വഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയല്ല ചെയ്തത്. പകരം ഇരുവരും ചേര്‍ന്ന് സമൂഹത്തിന്റെ ദുഷിച്ചവശങ്ങളെ കണ്ടെത്തുകയായിരുന്നു. പിന്നീടാണ് വൈദ്യരുടെ വക രസകരമായ ചികിത്സ.
ഇനിയാർക്ക് വേണം ലേണിംഗ് ആപ്പ്? ഇനി പഠിക്കാം ഈസിയായി! ഔട്ട്‍ക്ളാസിൽ!
