ഈ ഹോര്‍മോണ്‍ ട്രീറ്റ്മെന്റ് എടുക്കുന്ന ആളുകള്‍ക്കെല്ലാം തന്നെ കൃത്യമായ ഇടവേളകളില്‍ മാനസികമായിട്ടുളള ഒരു കൗണ്‍സിലിങ്, അവര്‍ക്ക് വേണ്ടുന്ന ഹെല്‍പ്പ് നല്‍കേണ്ടതുണ്ട്. നമ്മള്‍ക്ക് ഇതിനെ ഒന്നൊന്നായി തരം തിരിക്കുകയാണെങ്കില്‍ ആദ്യമായി വരുന്നത് മാനസികമായിട്ടുളള കാര്യം തന്നെയാണ്. അതിന് ട്രാന്‍സ് ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയിട്ടുളള ഡോക്ടര്‍മാരുടെ ഒരു പിന്തുണയാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത്. എന്നാൽ സയന്റിഫിക് വിദ്യാഭ്യാസം ലഭിച്ചിട്ടും ട്രാൻസ് മനുഷ്യരെ ഉൾക്കൊളളാൻ കഴിയാത്ത ആരോഗ്യ പ്രവർത്തകരും നമുക്ക് ചുറ്റുമുണ്ട്.
ജെന്‍ഡര്‍ എന്ന് മാത്രമല്ല, മെഡിക്കലായിട്ടും ലീഗലായിട്ടും ഒരു മനുഷ്യന്റെ ശരീരത്തില്‍ സംഭവിക്കാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു ഡോക്ടര്‍ ആണെങ്കില്‍ പോലും നമ്മുടെ ശരീരത്തില്‍ ചെയ്യാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എന്തൊക്കെയാണ്?, അവിടെ നമ്മള്‍ക്ക് എന്തൊക്കെ അവകാശങ്ങൾ ഉണ്ട്?, നമ്മളുടെ അവകാശങ്ങൾ അല്ലെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ക്ക് ചെറിയൊരു ഡിസ്‌കംഫര്‍ട്ട് വരുകയാണെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ക്ക് പ്രതികരിക്കാമോ? അത് എങ്ങനെയാണ്. എവിടെയാണ് നമ്മള്‍ പരാതിപ്പെടുന്നത് എന്നുളള കാര്യങ്ങള്‍ വളരെ വിശദമായി തന്നെ സിലബസുകളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തേണ്ടതുണ്ട്.
3. ട്രാൻസ് സമൂഹത്തിൽ തന്നെ ശസ്ത്രക്രിയ, ഹോർമോൺ ട്രീറ്റ്മെന്റ് ഇതിനൊക്കെ മെഡിക്കൽ, ലീഗൽ തലത്തിൽ നിന്ന് സാങ്കേതികമായി വേണ്ട മാറ്റങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്?
സര്‍ജറിയിലേക്ക് പോകുമ്പോള്‍ ഈ സർജറി ചെയ്യുന്ന ഡോക്ടർമാരുടെ, അവരുടെ സർട്ടിഫിക്കെറ്റ് കോഴ്സുകളുടെ വിവരങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കേണ്ടതാണ്. ഉദാഹരണമായി ഗര്‍ഭസ്ഥ ശിശുവിന്റെ ലിംഗം നിര്‍ണയിക്കരുത് എന്ന് നമ്മൾ എല്ലായിടത്തും എഴുതിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. അത്രയും സെന്‍സിറ്റീവായി നമ്മള്‍ പരിഗണിക്കേണ്ട കാര്യമാണിത്. ഈ സര്‍ട്ടിഫിക്കെറ്റ് കോഴ്‌സ്, അതായത് ഇന്ന പ്ലാസ്റ്റിക് സര്‍ജറി ചെയ്യുന്ന ഡോക്ടര്‍, എവിടെ നിന്നാണ് ഇത് പഠിച്ചിട്ടുളളത് എന്നത് പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കണം. ഇപ്പോള്‍ വജൈനോ പ്ലാസ്റ്റി ചെയ്യുന്ന ഒരാള്‍ക്ക് ചിലപ്പോള്‍ മെയിൽ റീ കണ്‍സ്ട്രക്ഷൻ ചെയ്യാന്‍ പറ്റിയെന്ന് വരില്ല. അപ്പോള്‍ അയാളുടെ സ്‌പെഷ്യലൈസേഷൻ എന്തിലാണ് എന്നതും പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ഈ ബ്രസ്റ്റ് റീ കണ്‍സ്ട്രക്ഷന്‍ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് കേരളത്തില്‍ ബ്രെസ്റ്റ് റിമൂവല്‍ അല്ലേൽ റീ കൺസ്ട്രക്ഷൻ നടത്തപ്പെടുന്ന സ്ത്രീകള്‍ക്ക് എത്രത്തോളം അവരുടെ പഴയ ശരീരത്തിലേക്ക്, അതായത് പ്ലാസ്റ്റിക് സര്‍ജറിയാണോ, അല്ലയോ ചെയ്തത് എന്നതും അതോ വെറുതെ അവിടെ ഒരു അവയവം തുന്നിക്കൂട്ടുകയാണോ ചെയ്തത് എന്നുമൊക്കെ നമ്മള്‍ അന്വേഷിക്കേണ്ട അത്രയും ഗുരുതരമായിട്ടുളള സാഹചര്യമാണ് നിലവിലുളളത്.
5. എസ്ആർഎസ്, ഹോർമോൺ ട്രീറ്റ്മെന്റ്, ബോട്ടം സർജറി ഇതിനൊക്കെ സ്വകാര്യ ആശുപത്രികൾ ഈടാക്കുന്നത് വലിയ തുകയാണ്. ഇതിന് സർക്കാർ എന്തെങ്കിലും നിരക്ക് നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ടോ, എല്ലായിടത്തും ഒരേ നിരക്കാണോ? സർക്കാരിന്റെ ഇടപെടൽ ഇതിൽ വേണ്ടതല്ലേ?സർക്കാരിന്റെ ഉത്തരവാദിത്വത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന സ്ഥാപനങ്ങൾ വല്ലതും ഇതിനായി നിലവിൽ ഉണ്ടോ?
ചികിത്സയ്ക്കും സഹായധനമായും ഇത്ര രൂപ എന്ന ഫിക്സ് ചെയ്യുന്നത് തന്നെ ശരിയല്ല. 3,000 രൂപ കൊണ്ട് എങ്ങനെയാണ് ഒരാള്‍ ജീവിക്കുക?. അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾ അറിയുകയും പാര്‍പ്പിടം എങ്കിലും സൗജന്യമായി നല്‍കിയിട്ട്, അവിടെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുളള, അവിടുത്തേക്ക് സാധനങ്ങള്‍ എത്തിക്കാനുളള സംവിധാനമാണ് വേണ്ടത്. നമ്മുടെ സമൂഹം ഇങ്ങനെ ആയതുകൊണ്ട് മാത്രം ജോലിക്ക് പോകാന്‍ കഴിയാത്ത, നമ്മള്‍ ഫോണ്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത് പോലെ, ബാക്കിയുളള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് പോലെ, സാധാരണ ജീവിതം നയിക്കാൻ നിഷേധിക്കപ്പെട്ടവരാണ് ഭൂരിഭാഗവും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇത്ര തുക മാത്രമെന്ന് ഫിക്സ് ചെയ്യുന്നത് ശരിയല്ല.
ഇനിയാർക്ക് വേണം ലേണിംഗ് ആപ്പ്? ഇനി പഠിക്കാം ഈസിയായി! ഔട്ട്‍ക്ളാസിൽ!
